To tytułowe przesłanie portalu www.ebiedrusko.pl, które powoduje, że docieramy do nieznanych bądź mniej znanych wydarzeń z przeszłości Biedruska. Wracamy do wcześniejszych wydawnictw, opisów, planów i zapewnień samorządowców rysujących perspektywy nam, mieszkańcom osiedla.
/autor opracowania: Mieczysław DEJ /
Na ile wczorajsze „jutro” to dzisiejsze „dziś”?
Zgodnie z zapewnieniem w poprzednim artykule, sięgam po Miesięcznik Sucholeski Nr 39 z października 1999 roku, a w nim na stronie 11 cykl – Moja miejscowość gdy dorosnę …, druga wyróżniona w konkursie pod tym samym tytułem praca Ewy S. uczennicy Szkoły Podstawowej w Biedrusku. Przedstawiam pracę w całości, by oddać klimat tamtych, bliskich nam lat oraz tok naszego myślenia, jak widać perfekcyjnie wychwycony przez kolejną uczestniczkę gminnego konkursu.
Biedrusko – dziś i za kilkanaście lat
„Biedrusko to mała miejscowość położona 16 km od centrum Poznania. Pierwsze ślady pisane datowane są na 1388 rok, kiedy to przed sądem Grodzkim w Poznaniu toczyła się sprawa braci Bielawskich z Bielaw, o 100 grzywien, jakie warte były ziemie zapisane na Biedrusku, które wtedy nazywało się Bezwzdrofsko. Miejscowość ta przez dziesiątki lat związana była z wojskiem – najpierw pruskim, a później po wyzwoleniu Poznania przez Powstańców Wielkopolskich w 1919 roku, z wojskiem polskim. Z Biedruskiem sąsiaduje duży, nowocześnie urządzony poligon wojskowy. Przez lata stacjonowała tu duża jednostka wojskowa, obecnie zredukowana, i to właśnie garnizon wojskowy stanowi o charakterze osady. W miejscowości tej nie ma przemysłu, nie ma też szerokiej działalności usługowej, która sprowadza się do kilku sklepów, hotelu i skromnie wyposażonego ośrodka kultury – mieszczącego się w zabytkowym pałacyku dawnego właściciela tych ziem – kapitana pruskiej kawalerii Sigmunt von Treskof. Osada jest skanalizowana, ale brakuje oczyszczalni ścieków oraz ekologicznych źródeł energii – istnieje kilkadziesiąt kotłowni węglowych. Biedrusko może zostać podobnie jak większość „satelitów” dużego miasta „sypialnią” Poznania, ale ja wyobrażam sobie przyszłość mojej miejscowości zupełnie inaczej. Szansą dla Biedruska, jest jego położenie. Stare, mieszane lasy, malownicza skarpa nad Wartą, która z roku na rok staje się bardziej czysta. Pobliże jeziora Glinnowieckiego, wspaniałe zalewy z ośrodkiem wypoczynkowym, dogodny dojazd do Poznania, w tym także środkami komunikacji miejskiej, piękno przyrody i ciekawe zabytki, stwarzają możliwość dobrego wypoczynku. Dodatkowo – uciążliwe kotłownie będą ogrzewane gazem, co przyczyni się do jeszcze większej czystości powietrza. Sądzę, że szansą dla Biedruska są szeroko rozumiane usługi oparte na bazie hotelowo – turystycznej. Jak wyobrażam sobie Biedrusko za 10 lat? Spróbujmy puścić wodze wyobraźni… Stary amfiteatr położony w centrum starego parku otaczający pałacyk, będzie odnowiony. Na scenie występować będą zespoły młodzieżowe, obejrzeć będzie można spektakle teatralne, a także odbywać się będą, z okazji świąt państwowych i rocznic, festyny. Stare wojskowe kasyno zostanie całkowicie przebudowane i przystosowane do potrzeb nowoczesnego hotelu z nową dużą salą balową, która będzie się mieściła w dawnej ujeżdżalni. Pałacyk – obecnie Klub Garnizonowy – będzie przemalowany i unowocześniony. Na piętrze będzie się mieściła duża sala informatyczna, będą tam działały kółka artystyczne dla dzieci, a na parterze będzie wielka biblioteka i ekskluzywna kawiarnia. W piwnicy będą się odbywać dyskoteki i mieścić się będzie wypożyczalnia sprzętu w tym także rowerów. Baraki, w których umieszczone są sklepy, zostaną zburzone i tam powstanie duży pasaż handlowy. W zabytkowym XVIII wiecznym budynku za starymi barakami, koło wagi powstanie pub. Przed pubem będzie olbrzymi strzeżony parking. Tam, gdzie mieści się stara wojskowa pralnia, powstanie stylowa kawiarenka i muzeum militariów związane z terenem Biedruska. Zalew będzie przekształcony w specjalne łowisko z hodowlą ryb i ośrodkiem wypoczynkowym, z możliwością przyjazdu i odpoczynku weekendowego dla całych rodzin. Nad zalewem powstanie pole golfowe, a w lasku na Olszynce ośrodek paramilitarny z możliwością używania broni na farbę. Na terenie obecnego gospodarstwa rolnego będzie można wypożyczyć bryczkę. Do jeziora Glinnowieckiego i Poznania będą prowadziły „wygodne” ścieżki rowerowe. Strzelnica na Olszynce przekształcona zostanie w ogólnodostępny ośrodek strzelecki. Powstanie także nowoczesna szkoła, gimnazjum i przedszkole. Teren osiedla będzie wyjątkowo zadbany. Bardzo dużo zieleni, przystrzyżone żywopłoty, trawniki, wiele kwiatów, „wygodne” chodniki i boisko do siatkówki, koszykówki, które zimą będą spełniały funkcję lodowisk – to wszystko przykuwać będzie uwagę przyjezdnych i cieszyć oko mieszkańców. Powstaną także górki saneczkowe wykorzystywane latem jako teren rajdów, wyścigów rowerowych. Działający na poligonie ośrodek szkoleniowy wojsk NATO będzie dodatkowym magnesem przyciągającym turystów. Jezdnie zostaną przebudowane: wyposażone w sygnalizację świetlną. Myślę także, że za 10 lat będzie u nas działała nowoczesna oczyszczalnia ścieków i, że będzie nowoczesny i porządny komisariat policji. Uważam, że te zmiany pozytywnie wpłynęłyby na mieszkańców Biedruska i zaczęliby się w końcu uśmiechać!
Ewa S. S.P. Biedrusko”.
To fakt, za nami kilkanaście lat i zmiany widać gołym okiem. Praca Ewy S., bardzo ambitna i wciąż wpisująca się w nasze oczekiwania, tak bardzo przez rzeczywistość zweryfikowane. Czytając, mamy możliwość odnieść się do dzisiejszych planów i zbieranych przez Zarząd osiedla głosów, które prócz założeń i tworzonych programów pozwolą ukierunkować działania członków zarządu, radnych, urzędu gminy ale też nas samych, mieszkańców. Przybyło na terenie Biedruska deweloperów i na firmowych stronach można poznać plany zobrazowane współczesną techniką. Wielu decyzji nie można cofnąć, a tym samym nie będzie u nas tak jak postulowaliśmy, jak byśmy chcieli. Przeprowadzone przez gminę konkursy na zagospodarowanie centrum miejscowości nie przełożyły się na dobro wspólne. Były tylko okazją do podjęcia profitów z tytułu uzyskanych miejsc w konkursie i odwróceniem naszej uwagi w marnym stylu, – że coś się dzieje. Nie można poprzestać na tym, by nasz wpływ na otoczenie został zminimalizowany. Walczmy o „swoje” w symbiozie z tym co następuje i w obronie, jeszcze otaczającej nas, natury. Mając na uwadze zdrowy rozsądek i realne możliwości. Popadanie w skrajności nie służy ogółowi, a przecież o to chodzi.
Każdy ma prawo do własnych ocen. Wśród wielu dostrzegam priorytetowy wniosek, by w trybie pilnym starostwo powiatowe i urząd gminy kontynuowało prace nad planowanym skierowaniem ruchu tranzytowego przez Marianowo. Do ronda w Bolechowie, tak by ominąć centrum Biedruska. W innym przypadku nasza miejscowość z naturą niewiele będzie miała wspólnego. Pozostanie w starych planach, reklamach, folderach i wspomnieniach. Degradację widać gołym okiem, a nawet czuć. O gwarancjach nie wspominając …
Ulica Topolowa(?)
Czytając prace Eweliny oraz Ewy, mamy okazję do wędrówki po naszym osiedlu i wychwycenia zmian jakie nastąpiły, trwają i są planowane. Warto wracać do takich artykułów, bo pobudzają do działania i uruchamiają nasze myślenie. To proces ciągły oraz wymagający olbrzymiego zaangażowania i poświecenia, wiadomo, że małej grupy ludzi oddanych publicznej i społecznej sprawie. W Biedrusku nigdy takich nie brakowało, a wraz z pokoleniową zmianą powinno być tylko lepiej. Skutecznie i kreatywnie, a uśmiech który Ewa S. sugerowała sam będzie cisnął się na nasze twarze. Wszystko wskazuje, że określenie: – Biedrusko to mała miejscowość…, przechodzi do historii, czy tego chcemy, czy też nie. Na ile i jak zostanie oceniona, czy była wyjątkowa i twórcza? Z czasem, odpowiedzą inni.
Czy chcemy, czy też nie, u nas historia czai się na każdym kroku. Taka specyfika tego miejsca. Jednak nad nią musi dominować, przez redakcję uwypuklone dziś. I jutro …
Wszystkie zamieszczone fotografie, to wykonanie własne piszącego.
Komentarze
Dodaj komentarz