W nocy z 22 na 23 lutego 1945 roku liczne grupy żołnierzy niemieckich uciekły z upadającego Fortu Winiary. Kierując się na północ w kierunku Obornik, a następnie Puszczy Noteckiej, aż do pozycji niemieckich na linii Odry próbowali wyłamać się przez luźno obsadzone okrążenie radzieckie, otaczające Poznań od Północy.
Kilka z tych grup dotarło do lasów na Wschód od Biedruska. Nie jest znana liczba żołnierzy niemieckich, którzy przebijali się przez te lasy. Nie wiadomo czy przedarli się dalej, czy polegli w licznych potyczkach leśnych i spoczywają gdzieś tam pochowani. Wiadomo natomiast dzięki setkom godzin pracy z wykrywaczem metalu, że mniejsze lub większe potyczki z oddziałami radzieckiej lub polskiej milicji miały miejsce prawie w całym wschodnim lesie przy Warcie. Ogromna ilość łusek karabinowych świadczy o zaciekłości i intensywności walk.
Prócz łusek, wykrywacz metali pomagał znaleźć także inne przedmioty. Niektóre z nich ułatwiają wyobrazić sobie tamte czasy
(kliknij, aby powiększyć zdjęcie).
W chaosie żołnierze niemieccy gubili przedmioty osobiste lub porzucali zbędne wyposażenie. Wielu degradowało się przed pójściem w niewolę. Wyrzucali odznaczenia, a niekiedy nawet nieśmiertelniki (zwłaszcza jednostki policji i SS) aby uniemożliwić identyfikację z tymi zbrodniczymi formacjami.
Odznaka Szturmowa Piechoty porzucona przez właściciela (kliknij, aby powiększyć zdjęcie).
Żołnierze niemieccy ganiani po całym lesie, niczym zwierzęta walczyli o przetrwanie. Wiadomo, że sporo grup dotarło do Leśniczówki w Radzimiu na północ od Biedruska, gdzie toczyły się ciężkie walki z Rosjanami, którzy możliwe, że byli okopani na tym obszarze.
Dwie połówki stalowych nieśmiertelników, stalowa odznaka za rany, Destrukt Żelaznego Krzyża I klasy III, wieniec od Srebrnej Odznaki Szturmowej Piechoty, guziki groszki od munduru niemieckiego (kliknij, aby powiększyć zdjęcie).
Regulaminowe pudełeczko na 3 prezerwatywy dla Wehrmachtu (kliknij, aby powiększyć zdjęcie).
Nóż sprężynowy i dwa magazynki od niemieckiego karabinu szturmowego Stg44 (kliknij, aby powiększyć zdjęcie).
Czarna odznaka za rany I klasy (kliknij, aby powiększyć zdjęcie).
Złota obrączka porzucona przez właściciela, który nie chciał, aby miał ją któryś z Rosjan w przypadku dostania się do niewoli (kliknij, aby powiększyć zdjęcie).
Bagnet z pochwą. Zachowała się także skóra (kliknij, aby powiększyć zdjęcie).
Komentarze
Biedrusko to jego drugi dom.
Dawniej archeolog, dziś Historyk-pasjonata. Przewodnik po Poznaniu i okolicach.
Z zamiłowania archeolog amator, który za cel obrał sobie odkrywanie sekretów Biedruska.
Dodaj komentarz