Gdy ucichły ostatnie działa i zamilkły wystrzały w Poznaniu, a cała Wielkopolska była wyzwolona od znienawidzonego okupanta w Biedrusku, które wyszło z walk bez szwanku rozpoczęto gruntowne porządki.


Oczyszczano baraki z pozostawionego przez Niemców sprzętu. Z kantyn wyrzucano całe setki talerzy, sztućców itp. Wszystko co posiadało hitlerowskiego orła. Wyposażenie takie jak buty, hełmy, broń zasiliło magazyny Ludowego Wojska Polskiego, które od teraz zadomowiło się w Obozie Ćwiczebnym Biedrusko. Umundurowanie i wyposażenie we wczesnym okresie istnienia Ludowego Wojska Polskiego było różnorodne.

Żołnierze nosili przedwojenne umundurowanie oraz orły na rogatywkach pochodziły z dwudziestolecia międzywojennego i na początku posiadały korony! Dopiero później dowództwo nakazało usuwanie koron u orłów, a także spiłować korony u orłów na guzikach od munduru. Nie oznacza to, że nie powstały już wcześniej nowe wzory orłów i guzików dla wojska. Najwcześniejszy wzór. 43 powstał w roku 1943 dla wojsk polskich walczących na wschodzie. Nosili oni na czapkach orła piastowskiego tzw. Kurica, z którego zrezygnowano już w 1945 roku. Zastępowano go przedwojennym orłem lub wytwarzano orły bez korony wz.45 i wz.46, były przypadki gdy żołnierze sami odlewali orły indywidualnie.

DSC03681 (Kopiowanie)

Orzeł wz.45, produkowane na zmodyfikowanych matrycach przedwojennych z fabrycznie usuniętą koroną


Aż do roku 1952 tolerowane było noszenie przedwojennego umundurowania i oznaczeń wojskowych. Następnie wprowadzono ogólny wzór orła dla wojsk lądowych wz.52. Liczebność garnizonu Biedrusko od lat 1945 do 1960 jest ciężka do ustalenia. Wiadomo, że po zakończeniu wojny nastąpiła z czasem stopniowa demobilizacja wojsk w całym kraju. Gdy w czerwcu 1956 roku doszło do wystąpień robotników w Poznaniu, z Biedruska wysłano do stłumienia demonstracji 10.000 piechoty wspartej 200 czołgami T-34. Liczba jest spora, a na pewno nie była to całość garnizonu. Ilość wojska była tak duża, że ćwiczono nie tylko po zachodniej stronie poligonu na wytyczonych strefach strzelań, a także w innych jego częściach.

We wczesnym okresie powstały we wschodniej części lasu liczne strefy ukryć dla mniejszych pojazdów wojskowych.

90897960 (Kopiowanie)

DSC03779 (Kopiowanie)

Betonowe stanowisko do ukrycia pojazdu, a poniżej ziemna strefa ukryć dla radzieckiej artylerii przeciwlotniczej wz. 39


Zachowały się w wielu miejscach stanowiska dla kilku lub nawet kilkudziesięciu samochodów. W późniejszym okresie powstały betonowe ukrycia dla pojazdów w tym dla czołgów w niektórych miejscach połączone betonowymi transzejami dla piechoty, a także zaopatrzone są miejscami w podziemne schrony dla załóg.

DSC03767 (Kopiowanie)

Betonowe transzeje przy Drodze Generalskiej, które miały za zadanie obronę drogi dojazdowej do bazy obrony rakietowej


Na starszych drzewach widoczne są otarcia i uszkodzenia jakich doznały od zahaczających czołgów. Nie wykluczone jest, że intensywność z jaką prowadzono ćwiczenia zmusiła dowództwo do wybudowania jednej sporej latryny o ceglanych fundamentach, które przetrwały do dziś. Zachowały się fundamenty domku wałmistrza otoczonego prawdopodobnie płotem z ceglanymi słupkami z czerwonej cegły. Całość została wysadzone w późniejszym okresie, a do dziś pozostały ruiny budynku, a raczej jego fundamenty z kupką gruzu i fundamenty ogrodzenia.

DSC03776 (Kopiowanie)

Pozostałości po murku otaczającym domek wałmistrza strefy leśnego obozowiska


Warto zwrócić uwagę na ilość transzei i ziemianek, jakie do dziś przetrwały w bardzo dobrym stanie. Niektóre, te bliżej głównej szosy do Biedruska robią od lat 90-tych jako przejezdne wysypisko śmieci… Ciekawostką jest fakt, iż po zakończeniu II wojny światowej do lat 60-tych (tak przypuszczam, a może i dłużej) żołnierze ćwiczyli na niemieckiej zdobycznej broni. Głównie na karabinach mauser oraz ciężkich karabinach maszynowych MG, o czym świadczy spora ilość łusek w okopach jedno lub dwu osobowych. Za wyjątkiem łusek, guzików wz.52 oraz połamanych orłów wczesnego wzoru LWP nie wyszły żadne łódki amunicyjne co sugeruje, że w tych miejscach ćwiczono, po czym łódki zbierano w celu ponownego załadowania do nich amunicji.

Oczywiście żołnierz lubił sobie w wolnej chwili wypić o czym przekonałem się w kilku miejscach trafiając na miejsca alkoholowej libacji. W jednym takim miejscu imprezowała milicja, krótko po 1945 roku i to bardzo, gdyż ilość kapsli po wódce osiągnęła tam ok 200-350 szt. Upiwszy się strzelano w drzewa lub w powietrze, sporadycznie wychodziły pojedyncze łuski od radzieckiego TT (Tokarev) przy okazji pozbywając się już nieregulaminowych orłów z czapek oraz guzików z orłem w koronie. Na sposób radziecki wpierw zaginano do wewnątrz tarczę amazonek, następnie robiono to samo ze skrzydłami i na końcu samego orła w koronie. Przeważnie odłamywano orzełkowi skrzydła, niekiedy sam korpus od tarczy, po czym rzucano tym w różnych kierunkach (tylko raz wyszedł mi połamany orzeł w jednym dołku).


Ogółem znalazłem setki połamanych orłów różnych wzorów ale tylko dwa udało mi się przypasować do siebie.

DSC04527 (Kopiowanie)

Całe orły różnych wzorów z okresu Ludowego Wojska Polskiego jakie zostały zgubione przez żołnierzy

DSC04522 (Kopiowanie)

Połamane przez nudzących się żołnierzy orły różnych wzorów głównie z lat 50-tych.

DSC04517 (Kopiowanie)

Guziki z lat 50-tych wz.52, które żołnierze zgubili podczas ćwiczeń

Jedno jest pewne, do dziś pozostało bardzo dużo śladów intensywnego użytkowania obszarów wokoło Jednostki o czym świadczą setki ziemianek, okopów oraz setki metrów transzei, a nawet dziesiątki ziemnych stanowisk dla czołgów.


 

Komentarze

4 odpowiedzi na „Wczesne Ludowe Wojsko Polskie w Biedrusku”

Skomentuj Tank Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Pogoda dla Biedruska
10°
zachmurzenie umiarkowane
wilgotność: 62%
wiatr: 6m/s zach. - płd. zach.
Max: 9 • Min: 8
16°
Pt
20°
Sob
21°
Nd
Weather from OpenWeatherMap